هوالمحبوب با سلام شما به نكته مهمي اشاره كرده ايد اما اينكه بعضي ها عمر سياسيشان تمام مي شود بر مي گردد به خدايي بودن و يا خدايي نبودن راهشان چه بسا بوده اند انسانهاي متقي وخداترسي كه با عشق به خدا و نگاهي خدايي تا واپسين لحظه حيات عمر سياسي و اعتقاديشان پايان نيافت و مردم چه در دوران زنده بودنشان و چه بعد پايان زندگيشان در اين دنيا عاشقانه دوستشان مي داشتند و همواره به نصايح و راهنمايي آنها عمل مي كردند و امام خميني نمونه بارز اين ادعاست اما اينها كه بازي خورده سياست بدون ديد خدايي هستند و نگاهشان به قدرت نه براي خدمت به ولي نعمتانشان بلكه براي رسيدن به قدرت براي ماندن در قدرت است زود هم عمر سياسي وحكومتيشان پايان مي يابد يكي مثل امام مثل شهيد رجايي مثل شهيد باهنر و شهيد بهشتي براي هميشه مي مانند اما يكي كم كم به چهره اي منفور و كريه منظر تبديل مي شود ايا جز اين است كه راهشان راه خدايي نبوده علي دايي ها ساخته و پرداخته ذهن بيمار قهرمان سازان اين كشور هستند علي دايي زماني مي توانست براي اين مملكت براي هميشه باقي بماند كه مي فهميد ثروت و قدرت ابدي نيست بايد بر قلبهاي مردم حكومت كند